We beginnen goed te wennen aan onze ‘RV’.
Zo weten we nu bijvoorbeeld:
- dat je de kastjes beter dicht kunt gooien dan normaal dicht doen
- dat je de koelkast niet moet openen in een bocht
- dat de bezem die we gejat hebben bij Apollo (de verhuurder) goed van pas komt
- dat spullen die wij (en andere huurders) kwijt zijn meestal onder de slide-out liggen
- dat het papiertje in het midden van de wc moet liggen voordat je doorspoelt
- dat je de meest uiteenlopende vlekken niet ziet op de bank (god weet wat er nog allemaal op zit…)
- dat we allemaal heerlijk slapen in een scheef staande camper
- dat de vliegendeur ook dicht blijft zonder slot of handgreep en
- dat we een eventuele volgende keer weer minimaal een 31 foot willen!
En waar we ons huis op 4 wielen nu weer hebben geparkeerd!! Ik zal bij vanochtend beginnen.
We zijn eerst boodschappen gaan doen. Het valt me hier op dat groente en fruit echt duur zijn en dat snacks en ijs zo goedkoop zijn. Geen wonder dat de meeste Amerikanen overgewicht hebben.
Na de supermarkt zijn we naar Canyonlands NP gereden. Ik dacht dat we dit konden doen op weg naar onze volgende bestemming, maar daar had ik me goed in vergist. Het was 40 minuten de verkeerde kant op! Ach, het uitzicht was het dubbel en dwars waard.
Daarna door naar Monument Valley. We kwamen net met zonsondergang aan en hebben nog prachtige foto’s van de rode rotsen kunnen maken.
Op internet hadden we dag van tevoren gezien dat je tegenover het Visitor Center kunt overnachten. Dit ligt midden in het park en we hadden het mooiste uitzicht. Toch vertrok elke camper om ons heen en na de derde die vertrok zagen we pas waar ze naartoe reden. We zijn hun gevolgd en zijn via een zanderige, heel hobbelige en kronkelige ‘dirtroad’ in een paradijsje terecht gekomen. Er staan hier op deze ‘primitive campground’ nog zo’n 9 campers en wat tentjes en morgen zullen we allemaal van een prachtige ‘sunrise’ in Monument Valley kunnen genieten.
Julia en Bram zijn het helemaal met ons eens en zijn de camper uit gestuiterd om vervolgens totdat het helemaal donker was aan een zandtaart te werken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten