vrijdag 10 juni 2011

6 juni Thermopolis – Yellowstone National Park

Vanmorgen na een goede nachtrust wakker geworden in een zonnige omgeving en na een lekker ontbijtje vertrokken richting Cody. We hebben gezien dat hier een WalMart Supercenter is en daar gaan we even inkopen doen voor de komende dagen in Yellowstone.

We rijden de hele tijd door Cowboystadjes en hebben de besneeuwde toppen van de Rocky Mountains constant in het zicht. Het is een beetje moeilijk voor te stellen dat we aan het einde van de dag in de sneeuw rijden, want als we nu de camper uit gaan is het heerlijk warm.

Trouwens, op veler verzoek; hier een paar foto's van de camper:







In Cody doen we de voorgenomen boodschappen en nemen we de tijd om eens alles te bekijken. Dit resulteert in 3 nieuwe truitjes voor Julia en een mooie nieuwe broek voor Bram.
We eten wat op de parkeerplaats van WalMart en rijden dan tussen de bergen door richting Yellowstone. Na een paar mijl komen we bij 3 tunnels die er veel lager uitzien dan ze zijn. We passen er zonder moeilijkheden onderdoor met ons slagschip. Na de tunnels stoppen we bij de Buffalo Bill Dam en maken prachtige foto’s van de dam en omgeving.

Daarna door naar Yellowstone!! Op de radio horen we dat de weg vrij (van sneeuw) is, maar dat er wel falling rocks zijn, dus voorzichtig rijden. We merken al snel dat de sneeuw korter bij komt , maar als we in het park komen zien we pas wat ze bedoelen met “Avalanche Danger!”!!
We rijden hier op plaatsen tussen muren van sneeuw door die even hoog zijn als de camper (3,65 meter) en op andere plaatsen is de sneeuw lager en zien we rotsblokken liggen óp de sneeuw van wel 1 meter. Gelukkig is dit maar een klein stukje en zijn we er zonder kleerscheuren vanaf gekomen.

Nu staan we op de camping (Fishing Bridge). Er ligt hier tot grote vreugde van de kinderen ook sneeuw (terwijl het niet zo koud is, je kunt hier rustig met een t-shirtje lopen) en we lopen even richting visitorcenter om onze route voor de komende dagen te bepalen.

Als we daarna bij de camper terug zijn en ik wil wat gaan koken gaat Bram met zijn vinger in de slijper en slijpt zo zijn velletje er vanaf. Het bloedt als een rund en we hebben met een keukenpapiertje niet genoeg. Na een hoop tranen en een tijdje dicht duwen kan ik er wel een pleister op plakken, maar het blijft bloeden. Het is best een diep wondje, maar als het even de kans krijgt om te drogen zal het wel goed zijn. Arme stakker!
’s Avonds begint het weer te sneeuwen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten